Depresja jest najczęściej reakcją na trudną sytuację czy relacje, przewlekły stres lub przemęczenie, wypalenie zawodowe, stratę, chorobę, frustrację, brak poczucia spełnienia, samotność. Czynnikami  mającymi wpływ na pojawienie się depresji są predyspozycje genetyczne, stan zdrowia, uzależnienia, a także sytuacja rodzinna, zawodowa, materialna, mieszkaniowa.

Objawy depresji

Depresja jest chorobą dającą objawy na różnych poziomach: myśli, emocji, psychomotoryki, sprawności intelektualnej oraz zachowania. Są to:

• na poziomie myśli: pesymistyczne myślenie o sobie i o swojej przyszłości, brak nadziei, myśli rezygnacyjne, utrata sensu życia, myśli o śmierci, poczucie własnej bezwartościowości,
• na poziomie emocji: smutek, poczucie winy, apatia, obniżony nastrój, brak odczuwania przyjemności, utrata radości z zainteresowań i z życia, lęk, drażliwość,
• na poziomie psychomotoryki: spadek energii, poczucie zmęczenia, spowolnienie, brak siły,
• na poziomie sprawności intelektualnej: pogorszenie koncentracji uwagi, pamięci, możliwości przyswajania wiedzy, męczliwość,
• na poziomie podstawowego funkcjonowania i zachowania: zaburzenia snu, apetytu, spadek popędu seksualnego, wycofanie z życia towarzyskiego, z realizowania swoich zainteresowań.

Depresję rozpoznaje się, gdy objawy utrzymują się minimum 2 tygodnie. Ma ona 3 stopnie nasilenia: łagodna, umiarkowana, głęboka.

Leczenie depresji

Leczenie depresji zależy od jej nasilenia. Jeśli ma łagodną postać, to najlepszą formą leczenia jej jest psychoterapia, w szczególności poznawczo – behawioralna, która nastawiona jest na rozwiązanie problemu. Obok tej formy pomocy ważna jest dieta i aktywność fizyczna.

W umiarkowanej postaci depresji dobre rezultaty w leczeniu osiąga się dzięki połączeniu psychoterapii i farmakoterapii zleconej przez lekarza psychiatrę. W przypadku głębokiej depresji konieczna jest farmakoterapia, później korzystne jest włączenie psychoterapii. Leczenie farmakologiczne dość szybko daje efekty w postaci poprawy nastroju –  po 2-3 tygodniach od zastosowania leku antydepresyjnego. Leki tego rodzaju działają na podniesienie poziomu serotoniny.

Psychoterapia poznawczo-behawioralna w leczeniu depresji

W pierwszym etapie psychoterapii depresji kładzie się nacisk na poprawę codziennego funkcjonowania, zwiększenie energii, skupianie się na przyjemnościach i małych sukcesach, odpowiednim odżywieniu oraz umiarkowanym ruchu fizycznym, który pomaga w naturalnym uwalnianiu się serotoniny. Kolejnym etapem jest praca nad zmianą sposobu myślenia na przeciwstawne do depresjogennego. W tym etapie terapii stosuje się również techniki zapobiegające nawrotom epizodów depresyjnych, czyli rozpoznawania symptomów i odpowiedniego na nie reagowania. Bardzo ważne jest przeanalizowanie wraz z terapeutą przyczyn wystąpienia depresji, aby zrozumieć siebie, swoje czułe punkty, reakcje, myśli oraz przekonania o sobie, które „pomagają” depresji. Informacje o samej chorobie również dają dużo świadomości, która przygotowuje do zmierzenia się z trudnościami w przyszłości. Warto jest dotrzeć do takiej wiedzy o sobie, aby rozpoznawać, kiedy dana sytuacja, czy relacja jest dla nas po prostu toksyczna i w porę dokonać odpowiednich zmian w swoim życiu.

Stan depresyjny jest sygnałem, że coś nas bardzo nadszarpnęło, że rezerwy sił zmniejszyły się – to informacja od przeciążonego organizmu i psychiki oraz ostrzeżenie, że jeśli sami nie zwolnimy tempa lub czegoś nie zmienimy, to zrobi to za nas właśnie depresja.