Terapia Zaburzeń Odżywiania
Zaburzenia odżywiania wiążą się z emocjami i nadmierną potrzebą kontroli siebie oraz skomplikowanymi relacjami w systemie rodzinnym. Występują pod postacią napadowego objadania się, „zajadania” emocji, głodzenia się, nocnego podjadania, nadmiernego kontrowania wagi ciała, podejmowania wysiłku fizycznego i używania środków przeczyszczających w celu utraty masy ciała, prowokowania wymiotów, przewlekłego rygorystycznego stosowania diety. Zaburzenia te skutkują rozregulowaniem funkcjonowania organizmu i chorobami somatycznymi.
W leczeniu zaburzeń odżywiania koncentruję się na odkrywaniu schematów myślowych, które doprowadziły do nieprawidłowych nawyków żywienia, analizie relacji rodzinnych i związanych z nimi emocjami.
Jeśli widzisz u siebie wyżej wymienione zachowania, czujesz się źle ze swoją wagą czy wyglądem, skontaktuj się ze mną.
O zajadaniu emocji – czytaj więcej
Zaburzenia odżywiania i ich objawy
Co to są zaburzenia odżywiania i jakie są ich objawy?
Do głównych zaburzeń odżywiania należą:
- anoreksja – jadłowstręt psychiczny, czyli ograniczanie jedzenia mające na celu utratę masy ciała, stosowanie wyczerpującej aktywności fizycznej w celu spalania kalorii. Towarzyszy temu nieprawidłowy obraz swojego ciała oraz lęk przed przytyciem. Osoby dotknięte anoreksją wciąż widzą siebie jako osobę z nadwagą.
- bulimia – żarłoczność psychiczna, kontrolowanie swojego jedzenia, doprowadzanie do tzw. wilczego głodu czyli objadania się, po czym prowokowania wymiotów, używania preparatów przeczyszczających lub środków hamujących apetyt. Stale odczuwany jest również lęk przed otyłością.
Skutki złego odżywiania mają odbicie w funkcjonowaniu całego organizmu. Jest to rozregulowanie gospodarki wodno-jelitowej, niedobory witaminowe, zaburzenia ze strony układu krążenia, hormonalnego, pokarmowego , bóle głowy, biegunki, zaparcia, powikłania stomatologiczne, a także zaburzenia psychiczne, np. depresja, zaburzenia lękowe, snu.
Leczenie zaburzeń odżywiania
Jak leczyć zaburzenia odżywiania?
Podstawą leczenia tych zaburzeń jest psychoterapia – bardzo dobre działanie ma psychoterapia poznawczo-behawioralna. Terapia ta podzielona jest na część behawioralną – dotyczącą zmiany zachowania, nawyków żywieniowych, stylu życia oraz na część poznawczą, dotyczącą zmiany schematów myślenia. Ważne jest w niej odkrycie mechanizmów predysponujących, wyzwalających i podtrzymujących złe nawyki żywieniowe. Przeanalizowanie relacji rodzinnych daje obraz poznania przyczyn powstania zaburzeń, ponieważ są one odbiciem funkcjonowania systemu rodzinnego.
Zaburzenia odżywiania to choroba ciała i psychiki, która powoduje duży chaos w funkcjonowaniu organizmu.